Seyreyle Güzel Kudret-İ Mevla Neler Eyler
ALLAHa Sığın Adl-İ Teala Neler Eyler
Canana Gönül Vereli Ben Candan Usandım
Hem Düşeliden Derdime Dermandan usandım
Suları Şikest Meyleri Kalp Hazreti Haktan
Bir Ane Değin Ettiğim İsyandan Usandım
Meyl Eylemesem Gayrisine Tevbeler Olsun
Bu Ân’e Değin Ettiğin İsyandan Usandım
Pervane Gibi Yanmağı İster Deli Gönlüm
Her Şam-U Seher Ah İleEfgandan Usandım
Kalmadı Firak Giryesine Sonra Mecalim
Vuslat Dilerem Yarime Hicrandan Usandım
Işk İle Enes Oldı Gönül Geçti Sivadan
Ben Sohbet-İ Nas Ülfet-İ Yarandan Usandım
Çün Zerre Vefa Bulmadım İhvan-I Zemandan
Şol Yüzleri Dost Özleri Düşmandan Usandım
Vird Edeyim İsmin Hemen Hayret-İ Hakkın
Kesret İle Ünsiyet-İ İnsandan Usandım
Kuddisi’ye Vahşet Golüben Cümle Siva’dan
Der Her Ne Ki Ağyar Var İse Andan Usandım
Hace Muhammed Lutfi Efendi
Günümüz Türkçesine Tercümesi
(Seyreyle güzel, Mevlâ’nın kudreti neler eyler / ALLAH’a sığın, yüce (İlâhî) adalet neler eyler… )
(Sevgili’ye gönül vereli ben candan usandım / Derdime düştükten (beri) dermandan usandım.)
(Suları bozulmuş, içtikleri kalp; Hazreti Hakk’a / Bir an dahi ettiğim isyandan usandım.)
(Yönelmem başkasına tevbeler olsun / Bu ana kadar ettiğim isyandan usandım.)
(Deli gönül pervane gibi yanmayı ister / Sabah ve akşam ah ile inlemeden usandım.)
(Ayrılık gözyaşı dökmeye mecalim kalmadı / Yârime kavuşma dilerim; iç acısından usandım.)
(Gönül âşk ile tutkun oldu; gayrisinden geçti / Ben insan sohbetinden dost görüşmesinden usandım.)
(Çünkü zamane insanlarından zerre vefa bulamadım / Yüzleri dost, özleri (içleri) düşmandan usandım.)
(Kudretine hayret kaldığım Hakk’ın ismini anayım / Çokluk ile insanlarla görüşmekten usandım.)
(Kuddû»sî’ye (Hak’tan) gayrisi vahşet görünerek / Kuddû»sî der ki:‘Her ne var ise ondan usandım.’ )
ALLAHa Sığın Adl-İ Teala Neler Eyler
Canana Gönül Vereli Ben Candan Usandım
Hem Düşeliden Derdime Dermandan usandım
Suları Şikest Meyleri Kalp Hazreti Haktan
Bir Ane Değin Ettiğim İsyandan Usandım
Meyl Eylemesem Gayrisine Tevbeler Olsun
Bu Ân’e Değin Ettiğin İsyandan Usandım
Pervane Gibi Yanmağı İster Deli Gönlüm
Her Şam-U Seher Ah İleEfgandan Usandım
Kalmadı Firak Giryesine Sonra Mecalim
Vuslat Dilerem Yarime Hicrandan Usandım
Işk İle Enes Oldı Gönül Geçti Sivadan
Ben Sohbet-İ Nas Ülfet-İ Yarandan Usandım
Çün Zerre Vefa Bulmadım İhvan-I Zemandan
Şol Yüzleri Dost Özleri Düşmandan Usandım
Vird Edeyim İsmin Hemen Hayret-İ Hakkın
Kesret İle Ünsiyet-İ İnsandan Usandım
Kuddisi’ye Vahşet Golüben Cümle Siva’dan
Der Her Ne Ki Ağyar Var İse Andan Usandım
Hace Muhammed Lutfi Efendi
Günümüz Türkçesine Tercümesi
(Seyreyle güzel, Mevlâ’nın kudreti neler eyler / ALLAH’a sığın, yüce (İlâhî) adalet neler eyler… )
(Sevgili’ye gönül vereli ben candan usandım / Derdime düştükten (beri) dermandan usandım.)
(Suları bozulmuş, içtikleri kalp; Hazreti Hakk’a / Bir an dahi ettiğim isyandan usandım.)
(Yönelmem başkasına tevbeler olsun / Bu ana kadar ettiğim isyandan usandım.)
(Deli gönül pervane gibi yanmayı ister / Sabah ve akşam ah ile inlemeden usandım.)
(Ayrılık gözyaşı dökmeye mecalim kalmadı / Yârime kavuşma dilerim; iç acısından usandım.)
(Gönül âşk ile tutkun oldu; gayrisinden geçti / Ben insan sohbetinden dost görüşmesinden usandım.)
(Çünkü zamane insanlarından zerre vefa bulamadım / Yüzleri dost, özleri (içleri) düşmandan usandım.)
(Kudretine hayret kaldığım Hakk’ın ismini anayım / Çokluk ile insanlarla görüşmekten usandım.)
(Kuddû»sî’ye (Hak’tan) gayrisi vahşet görünerek / Kuddû»sî der ki:‘Her ne var ise ondan usandım.’ )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder